به نام حضرت باران
باب فعل/ مواضع جزم فعل مضارع
16. وقتی جواب جمله اسمیه باشد: ربط آن با «اذا»ی فجائیه و «فاء» درست است. اما شرط جمله آن است که: خبری موجبه و غیر منسوخ باشد. شرط در ادات هم آن است که «إن» یا «اذا» باشد.
17. اگر ــــ> شرط و قسم با هم بیایند: جواب برای هرکدام که اول آمده قرار داده می‌شود.
اگر ــــ> بر شرط و قسم چیزی مقدم شود که خبر میخواهد مانند مبتدا و اسم کان و مانند آن: جانب شرط ترجیح دارد.
به نام حضرت باران
نمونه‌هایی از نامه‌های دعوت به مراسم، جشن، شام، چای و...، و نمونه‌هایی از نوع قبول دعوت یا رد آن به زبان عربی؛
نمونه اول: دعوت غیر رسمی به صرف چای
به نام حضرت باران
شاعر: حسین بن حجاج بغدادی (+)
برگردان: اسماء خواجه زاده
| وبالنبی المصطفى أقتدی | والعترة الطیبة الطاهرة |
| بالأنجم الزهر نجوم الهدى | وبالبحور الجمة الزاخرة |
::
::
ترجمه:
به نام حضرت باران
نوشته: نجیب محفوظ
برگردان: اسماء خواجه‌زاده
درآمد:
ادیب برجسته، مرحوم نجیب محفوظ آثاری در زمینه‌های مختلف دارد که آنها را در سال 1936 م، پیش از چاپ داستان‌هایش در برخی مجلات چاپ کرده است. نوشته‌های فکری او، علی‌رغم موضوعات گوناگون، به دلیل مطالعات فلسفی‌اش صبغه‌ای فلسفی دارد. مقاله حاضر، یکی از مقالات نجیب محفوظ است که ضمن آن به بیان نظر خود درباره فلسفه عشق پرداخته، و مکاتب مختلف را با روشی منطقی به بحث گذاشته است. وی این مقاله را در سال 1934 م نوشت و در اکتبر همان سال در «مجله الجدیدة» به سردبیری اندیشمند راحل سلامة موسی چاپ شد. وی در آن زمان بیست و سه سال داشت.
از نظر محفوظ، فلسفه علمی جامع و غیرقابل تحدید و به عبارتی علم همه چیز، و به معنای دقیق‌تر علم قوانین کلی و راه‌نمای همه اشیا یعنی علم العلوم است. لذا تعجبی ندارد که در این مقاله، از راه گفتگو و مناقشه و تفکیک مباحث خیالی، به ساده‌ترین و پیچیده‌ترین نظرات پیرامون عشق می‌پردازد.
