به نام حضرت باران
هنگامی که یک اثر را انتخاب، و روند ترجمه آن را شروع می‌کنیم، سؤالاتی ذهن ما را به خود مشغول می‌کند. یافتن ِ پاسخی درست برای این سؤالات میتواند گام نخست و حتی اصلی در خلق اثری که برای ترجمه پیش ِ روی خود گذاشتهایم باشد. با هم این سؤالات را مرور می‌کنیم. شاید بعداً به طور اجمال به پاسخ این سؤالات پرداختیم.
به نام حضرت باران
شعر: نزار قبانی (+)
برگردان: الف. خواجه زاده
ما زلت تسألنی عن عید میلادی
سجل لدیک إذن... ما أنت تجهله
تاریخ حبک لی... تاریخ میلادی
به نام حضرت باران
شاعر: نزار قبانی (+)
برگردان: خواجه زاده
لماذا یستبد ابی؟
الیومیات
کسطرٍ فی جریدتهِ
کأنی بعضُ ثروتهِ
وأن أبقى بجانبه
ککرسی بحجرتهِ ..
أیکفی أننی ابنتُهُ
وأنی من سلالته
به نام حضرت باران
ناحیه مقدسه، زیارتنامه‌ای سراسر حزن است...
مرثیه ای پر از بغض...
مقتل خوانی امام ِ زمان و زمین است در رثای جدش حسین (ع)...
مقتل است...
مرثیه است...
روضه است...
ناحیه مقدسه سوگ‌خوانی ِ حضرت باران است برای عطش...
متن و ترجمه زیارت ناحیه مقدسه
به نام حضرت باران
برگردان: اسماء خواجه زاده (+)
شعر زیر ترجمه ای از یکی از قصیده های عبدالباقی بن سلیمان بن احمد عمری فاروقی موصلی است. وی یکی از مشهورترین شاعران قرن سیزدهم هجری، و یکی از ادبای بزرگ عراق در زمان عثمانی است. نسب او به عمر بن خطاب می‌رسد.
تو آن والایی هستی که از هر والایی برتر است؛ کسی که در قلب شهر مکه در میان خانه خدا متولد شد.
تو آن شجاعی هستی که شجاعتت موجب می‌شود «برج اسد» هم در برابر تو فرومایه و سرخورده باشد.
تو آن دری هستی که مقام و منزلت نگهبانش چنان متعالی است که تنها دست روح القدس آن را کوفته است.
تو آن کسی هستی که درونت لبریز از حکمت‌ها است؛ چنان‌که فلک الافلاک با تمام وسعتش تنها یک‌دهم آن است.
به نام حضرت باران
اسماء خواجه زاده
دنیا
درون دستهای تو جا نمی شد
با این همه
اشتهایی بوده ای
بر شانه های زمین
که پس از این همه سال
درون دستهای دنیا
جا نمی شوی!
ـ بلوغ وحشی ـ
به نام حضرت باران
اسماء خواجه زاده
با او رنگ پاییزم
رنگ عاشقانه های بی دلیل
و مرگ
هرگاه بیاید هراسی نیست
وقتی دستهایش مرا برمی دارد...
::
::
ـ بلوغ وحشی ـ
به نام حضرت باران
اسماء خواجه زاده
نه دل واهمه‌ی آن بال‌های قیچی خورده‌ی خاک‌نشین
نه حسرت آسمانی که نپریدم
هیچ‌کدام آشوبم نمی‌کند.
میان این همه ضجه‌ی در گلو رسوب‌شده
تنها
جای خالیِ معجزتِ صدای تو
که آغوش لالایی باران بازش آورده بود
این دلِ بیقرارِ خلاص را
در مرگامرگ جنون و رهایی سلاخی می‌کند
مگر
این مگرهای همیشه بی تـو
آرام بگیرد...
به نام حضرت باران
عدنان الصائغ
برگردان: اسماء خواجه زاده
خط به خط مرا پر می‌کنند
در فصل‌ها می‌گنجانند
فهرست می‌بندند
چاپ می‌کنند
به کتاب‌فروشی‌ها می‌فرستند
و سپس...
در روزنامه‌ها به من ناسزا می‌گویند
در حالی که من
هنوز
دهان
باز نکرده‌ام...
در موسیقی‌ای که در اتاق خانه‌ی کوچکمان چرخ می‌خورد
و از دیوارها و پنجره‌ها و قفسه‌های کتاب‌خانه بالا می‌رود
موسیقی‌ای که با ما شام می‌خورد و عشق
و شعر می‌خواند
در موسیقی‌ای که زیر رواندازهایمان جاری است
و در شیر کودکانمان شنا می‌کند
و می خوابیم و بیدار می‌شویم
در حالی که او نمی‌خوابد و از روزگار ما حفاظت می‌کند
در این موسیقی منتظرم باش
در این موسیقی منتظرت هستم..
به نام حضرت باران
[هؤلاء الطغاة
أصحیحٌ یا ربی
انهم مروا من بین أناملِکَ الشفیفةِ
وتحملتهم!؟]
:: ::
:: ::
پروردگارا!
این درست است؟
گردن‌کشان از میان ِ انگشت‌های ظریف تو رد شوند
و تو آنان را تاب بیاوری!؟
ـ عدنان الصائغ (شاعر عراقی، متولد 1955 م، کوفه)/ برگردان: خواجه زاده ـ
