به نام حضرت باران
ناحیه مقدسه، زیارتنامه‌ای سراسر حزن است...
مرثیه ای پر از بغض...
مقتل خوانی امام ِ زمان و زمین است در رثای جدش حسین (ع)...
مقتل است...
مرثیه است...
روضه است...
ناحیه مقدسه سوگ‌خوانی ِ حضرت باران است برای عطش...
متن و ترجمه زیارت ناحیه مقدسه
[لینک دانلود زیارت ناحیه مقدسه + و + ]
أَلسَّلامُ عَلى ادَمَ صِفْوَةِ اللهِ مِنْ خَلیقَتِهِ،
سلام بر آدم یارِ مخلص خدا از بینِ آفریدگانش
أَلسَّلامُ عَلى شَیْث وَلِىِّ اللهِ وَ خِیَرَتِهِ،
درود بر شیث ولىّ خدا و بهترینِ بندگانش،
أَلسَّلامُ عَلى إِدْریسَ الْقــآئِمِ للهِ بِحُـجَّتِهِ،
سلام بر ادریس که براى خدا حجّتِ او را به پا داشت،
أَلسَّلامُ عَلى نُوح الْمُجابِ فی دَعْوَتِهِ،
درود بـر نـوح که دعـایش قرینِ اجابـت بود،
أَلسَّلامُ عَلى هُود الْمَمْدُودِ مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ،
سـلام بر هـود که کمـک و یارىِ خـدا مَـدَدِ او بود،
أَلسَّلامُ عَلى صالِـح الَّذی تَـوَّجَهُ اللهُ بِکَرامَتِهِ،
درود بر صـالح که خـداوند تاج کـرامت بر سـرش نهاد،
أَلسَّلامُ عَلى إِبْراهیمَ الَّذی حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ،
سـلام بر ابراهـیم که خـدا مقـامِ خُلّـت و رفاقـت رابه او عـطا نمود،
أَلسَّلامُ عَلى إِسْمعیلَ الَّذی فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظیم مِنْ جَنَّتِهِ،
درود بـر اسمـاعیل کـه خـداوند ذبـحى عظـیم از بهشت را فـداىِ او نمود،
أَلسَّلامُ عَلى إِسْحقَ الَّذی جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّةَ فی ذُرِّیَّتِهِ،
سـلام بر اسحـاق که خـداوند پیامبرى را در نسـل او قـرار داد،
أَلسَّـلامُ عَلى یَعْقُوبَ الَّذی رَدَّ اللهُ عَلَیْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ،
درود بر یعـقوب که خـداوند به رحـمت خود بینـائىِ چشـمش را به او بازگـرداند،
أَلسَّلامُ عَلى یُوسُفَ الَّذی نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ،
سلام بر یوسـف که خـداوند به عظـمتِ خود او را از قعـر چاه رهائى بخشید،
أَلسَّلامُ عَلى مُوسَى الَّذی فَلَقَ اللهُ الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ،
درود بر موسـى که خـداوند به قدرتِ خود دریا را برایـش شـکافت،
أَلسَّلامُ عَلى هارُونَ الَّذی خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ،
سلام بر هـارون که خـداوند پیامبـرى خود را به وى اختـصاص داد،
أَلسَّلامُ عَلى شُعَیْب الَّذی نَصَرَهُ اللهُ عَلى اُمَّتِهِ،
درود بر شعـیب که خدا او را بر اُمّـتش پیـروز نمود،
أَلسَّلامُ عَلى داوُدَ الَّذی تابَ اللهُ عَلَیْهِ مِنْ خَطیـئَتِهِ،
سلام بر داوود که خداوند از لغزش او درگذشت،
أَلسَّلامُ عَلى سُلَیْمانَ الَّذی ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ،
درود بر سلیمان که بخاطر شوکتش جنّ به فرمان او درآمد،
أَلسَّلامُ عَلى أَیُّوبَ الَّذی شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ،
سلام بر ایّوب که خداوند او را از بیماریش شفا بخشید،
أَلسَّلامُ عَلى یُونُسَ الَّذی أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ عِدَتِهِ،
درود بر یونس که خداوند به وعده خود برایش وفا نمود،
أَلسَّلامُ عَـلى عُزَیْر الَّذی أَحْیاهُ اللهُ بَعْدَ میتَتِهِ،
سلام بر عُزَیر که خداوند او را پس از مرگش به حیات بازگردانید،
أَلسَّلامُ عَلى زَکَرِیـَّا الصّـابِرِ فی مِحْنَتِهِ،
درود بر زکریّا که در رنج و بَلا شکیبا بود،
أَلسَّلامُ عَلى یَحْیَى الَّذی أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ،
سلام بر یحیى که خداوند به سبب شهادت مقام و منزلتِ او را بالا برد،
أَلسَّلامُ عَلى عیسى رُوحِ اللهِ وَ کَلِمَتِهِ،
درود بر عیسى روح خدا و کلمه او،
أَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّد حَبیبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ،
سلام بر محمّد محبوبِ خدا و یار مخلص او،
أَلسَّلامُ عَلى أَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ أَبی طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ،
درود بر فرمانرواى مؤمنان على بن ابیطالب ، که برادرىِ رسول خدا به وى اختصاص یافت،
أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَة الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ،
سلام بر فاطمه زهراء دختر رسول الله،
أَلسَّلامُ عَلى أَبی مُحَمَّد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبیهِ وَ خَلیفَتِهِ،
درود بر حسن بن على وصىّ و جانشین پدرش،
أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ،
سلام بر حسین که جانش را تقدیم نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِـیَـتِـهِ،
سلام بر آن کسى که در نهان و آشکار خدا را اطاعت نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ،
سلام بر آن کسى که خداوند شفا را در خاکِ قبرِ او قرار داد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ،
سلام بر آن کسى که (محلِّ) اجابتِ دعا در زیرِ بارگاه اوست،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ،
سلام بر آن کسى که امامان از نسل اویند،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَمِ الاْنْبِیآءِ،
سلام بر فرزندِ خاتم پیامبران،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَیِّدِ الاْوْصِیآءِ،
سلام بر فرزند سرور جانشینان،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَة الزَّهْرآءِ،
سلام بر فرزند فاطمه زهراء،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَدیجَةَ الْکُبْرى،
سلام بر فرزند خدیجه کبرى ،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى،
سلام بر فرزند سدرة المنتهى،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى،
سلام بر فرزند جنّة المأوى،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا،
سلام بر فرزند زمزم و صفا،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ،
سلام بر آن آغشته به خون،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوکِ الْخِبآءِ،
سلام بر آنکه (حُرمَتِ) خیمه گاهش دریده شد،
أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْکِسْآءِ،
سلام بر پنجمینِ اصحابِ کساء،
أَلسَّلامُ عَلى غَریبِ الْغُرَبآءِ،
سلام بر غریبِ غریبان،
أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآء
سلام بر شهیدِ شهیدان،
أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاْدْعِیآءِ،
سلام بر مقتولِ دشمنان،
أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ کَرْبَلآءَ،
سلام بر ساکنِ کربلاء،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَکَتْهُ مَلائِکَةُ السَّمآءِ،
سلام بر آن کسى که فرشتگانِ آسمان بر او گریستند،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاْزْکِیآءُ،
سلام بر آن کسى که خاندانش پاک و مطهّرند،
أَلسَّلامُ عَلى یَعْسُوبِ الدّینِ،
سلام بر پیشواى دین،
أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهینِ،
سلام بر آن جایگاه‌هاى براهین و حُجَجِ الهى،
أَلسَّلامُ عَلَى الاْئِمَّةِ السّاداتِ،
درود بر آن پیشوایانِ سَروَر،
أَلسَّلامُ عَلَى الْجُیُوبِ الْمُضَرَّجاتِ،
سلام بر آن گریبان هاى چـاک شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ،
سلام بر آن لب هاى خشکیده،
أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ،
سـلام بر آن جان‌هاى مُستأصل و ناچار،
أَلسَّلامُ عَلَى الاْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ،
سـلام بر آن ارواحِ (از کالبد) خارج شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الاْجْسادِ الْعارِیاتِ،
سلام بر آن جسـدهاى عـریان و برهـنه،
ألسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ،
سـلام بر آن بدن هاى لاغر و نحیف،
أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ،
سلام بر آن خون‌هاى جارى،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ،
سلام بر آن اعضاىِ قطعه قطعه شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ،
سلام بر آن سرهاىِ بالا رفته (بر نیزه‌ها)،
أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ،
سلام برآن بانوانِ بیرون آمده (از خیمه ها)،
أَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ،
سلام بر حجّت پروردگارِجهانیان،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ابآئِک َ الطّاهِرینَ،
سلام برتو (اى حسین بن على) و بر پدرانِ پاک و طاهِـرَت،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى أَبْنآئِکَ الْمُسْتَشْهَدینَ،
سلام برتو و بر فرزندانِ شهیدت،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ذُرِّیَّتـِک َ النّـاصِرینَ،
سلام بر تو و بر خاندانِ یارى دهنده ات (به دین الهى)،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلَى الْمَلآئِکَةِ الْمُضاجِعینَ،
سلام بر تو و بر فرشتگانِ مُلازمِ آرامگاهت،
أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتیلِ الْمَظْلُومِ،
سلام بر آن کشته مظلوم،
أَلسَّلامُ عَلى أَخیهِ الْمَسْمُومِ،
سلام بر برادرِ مسمومش،
أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْکَبیرِ،
سلام بر على اکبر،
أَلسَّلامُ عَلَى الرَّضیـعِ الصَّغیرِ،
سلام بر آن شیر خوارِ کوچـک،
أَلسَّلامُ عَـلَى الاْبْدانِ السَّلیبَةِ،
سلام بر آن بدن‌هاى برهـنه شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَةِ الْقَریبَةِ،
سلام بر آن خانواده اى که نزدیک (و همراه سَروَرشان) بودند،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَدَّلینَ فِى الْفَلَواتِ،
سلام بر آن به خاک افتادگان در بیابانها،
أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحینَ عَنِ الاْوْطانِ،
سلام بر آن دور افتادگان از وطن ها،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونینَ بِلا أَکْفان،
سلام بر آن دفن شدگـانِ بدون کفن،
أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَةِ عَنِ الاْبْدانِ،
سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ،
سلام بر آن حسابگر (اعمالِ خویش براى خدا) و شکیبا،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر،
سلام بر آن مظلومِ بى یاور،
أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ التُّرْبَةِ الزّاکِیَةِ،
سلام بر آن جاى گرفته در خاکِ پاک،
أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السّامِیَةِ،
سلام بر صاحـبِ آن بارگـاهِ عالى رتبه،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَلیلُ،
سلام بر آن کسى که ربّ جلیل او را پاک و مطهّر گردانید،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ،
سلام بر آن کسى که جبرئیل به او مباهات مى نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِی الْمَهْدِ میکآئیلُ،
سلام بر آن کسى که میکائیل در گهواره با او تکلّم مى نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُکِثَتْ ذِمَّـتُهُ،
سلام بر آن کسى که عهد و پیمانش شکسته شد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِکَتْ حُرْمَتُهُ،
سلام بر آن کسى که پرده حُرمَتش دریده شد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُریقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ،
سلام برآن کسى که خونش به ظلم ریخته شد،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ،
سلام برآنکه با خونِ زخم‌هایش شست و شو داده شد،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِکَأْساتِ الرِّماحِ،
سلام بر آنکه از جام‌هاى نیزه‌ها جرعه نوشید،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ،
سلام بر آن مظلومى که خونش مباح گردید،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى،
سلام بر آنکه در ملأ عام سرش بریده شد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى،
سلام بر آنکه اهل قریه ها دفنش نمودند،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتینِ،
سلام بر آنکه شاهرَگش بریده شد،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامی بِلا مُعین،
سلام بر آن مدافعِ بى یاور،
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ،
سلام بر آن مَحاسنِ به خون خضاب شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ،
سلام بر آن گونه خاک آلوده،
أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ،
سلام بر آن بدنِ جامه به غنیمت رفته،
أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ،
سلام بر آن دندان هایی که با چوب خیزران زده شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ،
سلام برآن سرِ بالاى نیزه رفته،
أَلسَّلامُ عَلَى الاْجْسامِ الْعارِیَةِ فِى الْفَلَواتِ، تَنْـهِشُهَا الذِّئابُ الْعادِیاتُ، وَ تَخْتَلِفُ إِلَیْهَا السِّباعُ الضّـارِیاتُ،
سلام بر آن بدن‌هاى برهنه و عریانى که در بیابانها(ىِ کربلاء) گُرگ‌هاى تجاوزگر به آن دندان مى آلودند، و درندگان خونخوار بر گِردِ آن مى گشتند،
أَلسَّلامُ عَلَیْک یا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِکَةِ الْمُرَفْرِفینَ حَوْلَ قُبَّتِکَ، الْحافّینَ بِتُرْبَتِکَ، الطّـآئِفینَ بِعَرْصَتِکَ، الْوارِدینَ لِزِیارَتِکَ،
سلام برتو اى مولاى من و برفرشتـگانى که بر گِـردِ بارگاه تو پَر مى کِشند، و اطرافِ تُربتـت اجتماع کرده اند، و در آستانِ تو طواف مى کنند، و براى زیارت تو وارد مى شوند،
أَلسَّلامُ عَلَیْکَ فَإِنّی قَصَدْتُ إِلَیْک، وَ رَجَوْتُ الْفَوْزَ لَدَیْک،
سلام برتو من به سوى تو رو آورده ام، وبه رستگارى درپیشگاه تو امید بسته ام،
أَلسَّلامُ عَلَیْک سَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِک، الْمُخْلِصِ فی وِلایَـتِکَ، الْمُتَقَرِّبِ إِلَى اللهِ بِمَحَبَّـتِک، الْبَرىءِ مِنْ أَعْدآئِـک،
سلام بر تو سلامِ آن کسى که به حُرمتِ تو آشناست، و در ولایت و دوستىِ تو مُخلص و بى ریا است، و به سببِ محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب جسته، و از دشمنانت بیزار است،
سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِکَ مَقْرُوحٌ، وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِکْرِک َ مَسْفُوحٌ،
سلامِ کسی که قلبش ازمصیبت تو جریحه دار، و اشکش به هنگام یادتو جارى است،
سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزینِ، الْوالِهِ الْمُسْتَکینِ،
سلام کسیکه دردناک وغمگین وشیفته وفروتن است،
سَلامَ مَنْ لَوْ کانَ مَعَکَ بِالطُّفُوفِ، لَوَقاک َ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّیُوفِ، وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَکَ لِلْحُتُوفِ، وَ جاهَدَ بَیْنَ یَدَیْکَ، وَ نَصَرَک َ عَلى مَنْ بَغى عَلَیْک، وَ فَداک َ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ، وَ رُوحُهُ لِرُوحِک َ فِدآءٌ، وَ أَهْلُهُ لاِهْلِک َ وِقآءٌ،
سلامِ کسی که اگر با تو در کربلاء مى بود، باجانش (دربرابرِ) تیزىِ شمشیرها از تو محافظت مى‌نمود، و نیمه جانش را به خاطر تو بدست مرگ مى‌سپرد، و در رکاب تو جهاد می‌کرد، و تو را علیه ستمکاران یارى داده، جان و تن و مال و فرزندش را فداى تو مى نمود، و جانش فداى جان تو، و خانواده اش سپر بلاىِ اهل بیت تو مى‌بود،
فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِک َ الْمَقْدُورُ، وَ لَمْ أَکُنْ لِمَنْ حارَبَک مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَک َ الْعَداوَةَ مُناصِباً، فَلاَنْدُبَنَّک َ صَباحاً وَ مَسآءً، وَ لاَبْکِیَنَّ لَک َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَةً عَلَیْک، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاک َ وَ تَلَهُّفاً، حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ، وَ غُصَّةِ الاِکْتِیابِ،
اگرچه زمانه مرا به تأخیر انداخت، وم ُقدَّرات الهى مرا ازیارىِ تو بازداشت، و نبودم تا با آنانکه با تو جنگیدند بجنگم، و با کسانی که با تو اظهار دشمنى کردند خصومت نمایم، (درعوض) صبح و شام برتو مویِه میکنم، و به جاى اشک براى تو خون گریه میکنم، از روى حسرت و تأسّف و افسوس بر مصیبت‌هائى که بر تو وارد شد، تاجائى که از فرط اندوهِ مصیبت، و غم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم،
أَشْهَدُ أَ نَّک َ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلوةَ، وَ اتَیْتَ الزَّکوةَ، وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْعُدْوانِ، وَ أَطَعْتَ اللهَ وَ ما عَصَیْتَهُ، وَ تَمَسَّکْتَ بِهِ وَ بِحَبْلِهِ فَأَرْضَیْتَهُ، وَ خَشیتَهُ وَ راقَبْتَهُ وَ اسْتَجَبْتَهُ، وَ سَنَنْتَ السُّنَنَ، وَ أَطْفَأْتَ الْفِتَنَ، وَ دَعَوْتَ إِلَى الرَّشادِ، وَ أَوْضَحْتَ سُبُلَ السَّدادِ، وَ جاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ الْجِهادِ،
گواهى میدهم که تو نماز را بپاداشتى، و زکات دادى، و امربه معروف کردى، و از منکر و عداوت نهى نمودى، و اطاعتِ خداکردى و نافرمانى وى ننمودى، و به خدا و ریسمان او چنگ زدى تا وى را راضى نمودى، و از وى درخوف و خشیَت بوده نظاره‌گر او بودى، و او را اجابت نمودى، و سنّت‌هاى نیکو بوجود آوردى، و آتش‌هاى فتنه را خاموش نمودى، و دعوت به هدایت و استقامت کردى، و راه‌هاى صواب و حقّ را روشن و واضح گرداندى، و در راه خدا بحقّ جهاد نمودى،
وَ کُنْتَ للهِ طآئِعاً، وَ لِجَدِّک َ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ تابِعاً، وَ لِقَوْلِ أَبـیک سامِعاً، وَ إِلى وَصِیَّةِ أَخیک َ مُسارِعاً،
و فرمانبردارِ خداوند، و پیرو جدّت محمّدبن عبدالله بودى، و شنواى کلام پدرت على بودى، و پیشى گیرنده به(انجامِ) سفارش برادرت امام حسن بودى،
وَ لِعِمادِ الدّینِ رافِعاً، وَ لِلطُّغْیانِ قامِعاً، وَ لِلطُّغاةِ مُقـارِعاً، وَ لِلاْمَّةِ ناصِحاً، وَ فی غَمَراتِ الْمَوْتِ سابِحاً، وَ لِلْفُسّاقِ مُکافِحاً، وَ بِحُجَجِ اللهِ قآئِماً، وَ لِـلاْسْلامِ وَ الْمُسْلِمینَ راحِماً،
و رفعت دهنده پایه شرافتِ دین، و خوار و سرکوب‌کننده طغیان، و کوبنده سرکشان، و خیرخواه و نصیحت‌گرِ اُمّت بودى، در هنگامى که در شدائدِ مرگ دست و پا می‌زدى، و مبارزه کننده با فاسقان بودى، وقیام کننده باحُجَج و براهین الهى، و ترحُّم کننده بر اسلام ومسلمین بودى،
وَ لِلْحَقِّ ناصِراً، وَ عِنْدَ الْبَلآءِ صابِراً، وَ لِلدّینِ کالِئاً، وَ عَنْ حَوْزَتِهِ مُرامِیاً،
یارى گرِ حق بودى، در هنگام بلاء شکیبا و صابر، حافظ و مراقب دین، و مدافع حریم آئین بودى،
تَحُوطُ الْهُدى وَ تَنْصُرُهُ، وَ تَبْسُطُ الْعَدْلَ وَ تَنْشُرُهُ، وَ تَنْصُرُ الدّینَ وَ تُظْهِرُهُ، وَ تَکُفُّ الْعابِثَ وَ تَزْجُرُهُ، وَ تَأْخُذُ لِلدَّنِىِّ مِنَ الشَّریفِ، وَ تُساوی فِى الْحُکْمِ بَیْنَ الْقَوِىِّ وَ الضَّعیفِ،
(طریقِ) هدایت را حفظ نموده یارى مینمودى، عدل و داد را گسترش داده و وسعت مى بخشیدى، دین و آئینِ الهى را یارى نموده آشکار مى‌نمودى، یاوه گویان را (ازادامه راه) بازداشته جلوگیرى می‌کردى، حقّ ضعیف را از قوى باز می‌ستاندى، در قضاوت و داورى بین ضعیف و قوى برابر حُکم مینمودى،
کُنْتَ رَبیعَ الاْیْتامِ، وَ عِصْمَةَ الاْنامِ، وَ عِزَّ الاْسْلامِ، وَ مَعْدِنَ الاْحْکامِ، وَ حَلیفَ الاْنْعامِ،
تو بهار ِ سر سبز یتیمان بودى، نگاهبان و حافظ مردم بودى، مایه عـزّت و سرافرازى اسلام، معدنِ احکام الهى، هم پیمان نیکى و احسان بودى،
سالِکاً طَرآئِقَ جَدِّک وَ أَبیک، مُشْبِهاً فِى الْوَصِیَّةِ لاِخیـک، وَفِىَّ الذِّمَـمِ، رَضِىَّ الشِّیَمِ، ظاهِرَ الْکَرَمِ، مُتَهَجِّداً فِى الظُّلَمِ، قَویمَ الطَّرآئِقِ، کَریمَ الْخَلائِقِ، عَظیمَ السَّوابِقِ، شَریفَ النَّسَبِ، مُنیفَ الْحَسَبِ، رَفیعَ الرُّتَبِ، کَثیرَ الْمَناقِبِ، مَحْمُودَ الضَّرآئِبِ، جَزیلَ الْمَواهِبِ، حَلیمٌ رَشیدٌ مُنیبٌ، جَوادٌ عَلیمٌ شَدیدٌ، إِمامٌ شَهیدٌ، أَوّاهٌ مُنیبٌ، حَبیبٌ مَهیبٌ،
پوینده طریقه جدّ و پدرت و در سفارشات و وصایا همسانِ برادرت بودى، وفادار به پیمان‌ها، داراى سجایاىِ پسندیده، و باجود و کَرَمِ آشکار بودى، شب زنده دار (به عبادت) در دلِ شب‌هاىِ تاریک، معتدل و میانه‌رو در روش‌ها، با سجایا و اخلاقِ کریمانه، داراى سوابقِ باعظمت و ارزشمند، داراى نَسَبِ شریف، وحَسَبِ والا، با درجات و رتبه هاىِ رفیع و عالى، مناقب و فضائلِ بسیار، سِرِشت‌ها و طبیعت‌هاى مورد ستایش، و با عطایا و مواهبِ بزرگ بودى، حلیم و صبور، هدایت شده، بازگشت کننده به سوى خدا، با جود و سخاوت ـ دانا ـ توانا و قاطع، پیشواى شهید، بسیار نالان و گریان در پیشگاه خداوند، محبوب و باهیبت بودى،
کُنْتَ لِلرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَلَداً، وَ لِلْقُرْءانِ سَنَداً مُنْقِذاً وَ لِلاْمَّةِ عَضُداً، وَ فِى الطّاعَةِ مُجْتَهِداً،
تو براى پیامبر که درود خدا بر او و آل او باد فرزند، و براى قرآن پشتوانه نجات دهنده، و براى امّتِ اسلام بازوى توانا، و در طاعتِ حقّ کوشا بودى،
حافِظاً لِلْعَهْدِ وَالْمیثاقِ، ناکِباً عَنْ سُبُلِ الْفُسّاقِ وَ باذِلاً لِلْمَجْهُودِ، طَویلَ الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ،
تو حافظِ عهد و پیمانِ الهى، دورى کننده از طُرُقِ فاسقان بودى، و تو آنچه در توان داشتى (براى اِعلاءِکلمه حقّ) بذل نمودى، داراى رکوع و سجود طولانى بودى،
زاهِداً فِى الدُّنْیا زُهْدَ الرّاحِلِ عَنْها، ناظِراً إِلَیْها بِعَیْنِ الْمُسْتَوْحِشینَ مِنْها، امالُک َ عَنْها مَکْفُوفَةٌ، وَ هِمَّتُک َ عَنْ زینَتِها مَصْرُوفَةٌ، وَ أَلْحاظُک َ عَنْ بَهْجَتِها مَطْرُوفَةٌ، وَ رَغْبَتُک َ فِى الاْخِرَةِ مَعْرُوفَةٌ، حَتّـى إِذَا الْجَوْرُ مَدَّ باعَهُ، وَ أَسْفَرَ الظُّلْمُ قِناعَهُ، وَ دَعَا الْغَىُّ أَتْباعَهُ،
تو مانند کسی که ازدنیا رخت برخواهد بست از آن روگردان بودى، و مانند کسانی که از دنیا در وحشت و هراس به سر می‌برند به آن نگاه می‌کردى، آرزوهایت از (تعلّق به) دنیا بازداشته شده، و همّت و کوششت از زیور دنیا رو گردانده بود، دیدگانت از بهجت و سرور دنیا بربسته، و اشتیاق و مِیلَت به آخرت شهره آفاق است، تا آنکه جور و ستم دستِ تعدّى دراز نمود، و ظلم وسرکشى نقاب از چهره برکشید، وضـلالت و گمـراهى پیروان خویش را فراخواند،
وَ أَنْتَ فی حَرَمِ جَدِّک َ قاطِنٌ، وَ لِلظّـالِمینَ مُبایِنٌ، جَلیسُ الْبَیْتِ وَ الْمِحْـرابِ، مُعْتَزِلٌ عَنِ اللَّـذّاتِ وَ الشَّـهَواتِ، تُنْکِـرُ الْمُنْکَـرَ بِقَلْبِـک وَ لِسانِک، عَلى حَسَبِ طاقَتِـک وَ إِمْکانِـک، ثُمَّ اقْتَضاک الْعِلْمُ لِـلاْنْکارِ، وَ لَزِمَک أَلْزَمَکَ أَنْ تُـجـاهِدَ الْـفُجّـارَ،
با آنـکه تو در حَرَمِ جدّت متوطّن بودى، و از ستمکاران فاصله گرفته بودى، و مُلازمِ منزل ومحرابِ عبادت بوده، و از لذّتها و شهوات دنیوى کناره گیر بودى، و برحسب طاقت و تَوانَت مُنکَر رابا قلب و زبانت انکار مى نمودى، پس از آن علم و دانشت اقتضاى انکارِ آشکار نمود، و برتو لازم گشت لازم نمود بابدکاران رویاروى جهاد کنى،
فَـسِـرْتَ فـی أَوْلادِکَ وَ أَهـالیـک، وَ شیعَـتِک َ وَ مَوالیک وَ صَدَعْتَ بِالْحَـقِّ وَ الْبَـیّـِنَـةِ، وَ دَعَوْتَ إِلَى اللهِ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، وَ أَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ، وَ الطّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ، وَ نَهَیْتَ عَنِ الْخَبآئِثِ وَ الطُّـغْیانِ،
بنابراین درمیان فرزندان و خانواده ات، و پیروان و دوستانت روانه شدى، وحقّ و برهان را آشکارنمودى، و با حکمت و پند و اندرزِ نیکو (مردم را) به سوى خدا فراخواندى، و به برپادارىِ حدودِ الهى، و طاعتِ معبود امر نمودى، و از پلیدى‌ها و سرکشى نهى فرمودى،
وَ واجَهُـوک َ بِالظُّـلْمِ وَ الْعُـدْوانِ،
ولى آنها به ستم ودشمنى رویاروىِ تو قرار گرفتند،
فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ الاْیعازِ لَهُمْ الاْیعادِ إِلَیْهِمْ،
پس تو نیز با آنان به جهاد برخاستى پس از آنکه(حقّ را) به آنان گوشزد نمودى آنها رابه عـذابِ الهى تهدید نمودى،
وَ تَأْکیدِ الْحُجَّةِ عَلَیْهِمْ،
و حجّت را بر آنها مؤکّد فرمودى،
فَنَکَثُوا ذِمامَک َ وَ بَیْعَتَک،
ولى عهد و پیمان وبیعت تو را شکستند،
وَ أَسْخَطُوا رَبَّک َ وَ جَدَّکَ،
و پروردگار تو جدّت را به خشم آوردند،
وَ بَدَؤُوک َ بِالْحَرْبِ،
و با تو ستیز آغازیدند،
فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ وَالضَّرْبِ،
پس توبه جهت زد و خورد و پیکار استوار شدى،
وَ طَحَنْتَ جُنُودَ الْفُـجّارِ،
و لشکریان فاجر راخورد و آسیا نمودى،
وَاقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ الْغُبارِ،
و در گَرد و غبار ِ نبرد فرو رفتى،
مُجالِداً بِذِى الْفَقارِ، کَأَنَّک َ عَلِىٌّ الْمُخْتارُ،
وچنان با ذوالفقار جنگیدى، که گویا علىّ مرتضى هستى،
فَلَمّا رَأَوْک َ ثابِتَ الْجاشِ، غَیْرَ خآئِف وَ لا خاش، نَصَبُوا لَک َ غَوآئِلَ مَکْرِهِمْ،
پس چون تو را با قلبى مطمئن، بدون ترس و هراس یافتند، شرورِ مکر و حیله شان را بر تو برافراشتند،
وَ قاتَلُوکَ بِکَیْدِهِمْ وَ شَرِّهِمْ،
واز درِ نیـرنگ و فساد باتو قتال نمودند،
وَ أَمَرَ اللَّعینُ جُنُودَهُ، فَمَنَعُوک َ الْمآءَ وَ وُرُودَهُ،
وآن ملعون لشکریانش رافرمان داد، تاتورا ازآب و استفاده آن منع نمودند،
وَ ناجَزُوک َ الْقِتالَ، وَ عاجَلُوک َ النِّزالَ، وَ رَشَقُوک َ بِالسِّهامِ وَ النِّبالِ، وَ بَسَطُوا إِلَیْکَ أَکُفَّ الاِصْطِلامِ، وَ لَمْ یَرْعَوْا لَک َ ذِماماً، وَ لاراقَبُوا فیکَ أَثاماً، فی قَتْلِهِمْ أَوْلِیآءَک، وَ نَهْبِهِمْ رِحالَک،
و با توقتال نمودند، و به جنگ و مبارزه با تو شتافتند، و تیرها و خدنگ‌ها به سوى تو پرتاب نمودند، و براى استیصال و ناچار نمودن تو دست دراز کردند، و حُرمتى براى تو مراعات نکردند، و ازهیچ گناهى در مورد تو خوددارى ننمودند، چه در کشتن آنها دوستانت را، و چه در غارت اثاثیه خیمه هایت،
وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِى الْهَبَواتِ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاْذِیّاتِ،
(بارى) تو در گَرد و غُبارهاى جنگ پیش تاختى، و آزار و اذیّت‌هاى فراوانى تحمّل نمودى،
قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَةُ السَّماواتِ،
آنچنانکه فرشتگانِ آسمانها ازصبر و شکیبائى توبه شگفت آمدند،
فَأَحْدَقُوا بِکَ مِنْ کُلّ ِالْجِهاتِ، وَ أَثْخَنُوک َ بِالْجِراحِ،
پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند، و تورا به سبب زخم ها و جراحتها ناتوان نمودند،
وَ حالُوا بَیْنَک َ وَ بَیْنَ الرَّواحِ، وَ لَمْ یَبْقَ لَک َ ناصِرٌ،
و راه خلاص ورفتن برتو بستند، تاآنکه هیچ یاورى برایت نماند،
وَ أَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ، تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِک َ وَ أَوْلادِکَ، حَتّى نَکَسُوکَ عَنْ جَوادِکَ،
ولى تو حسابگر(عمل خویش براى خدا) و صبوربودى، از زنان و فرزندانت دفاع و حمایت مینمودى، تا آنکه تو را از اسبِ سوارى‌ات سرنگون نمودند،
فَهَوَیْتَ إِلَى الارْضِ جَریحاً، تَطَؤُک َ الْخُیُولُ بِحَوافِرِها، وَ تَعْلُوکَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها، قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبینُکَ، وَ اخْتَلَفَتْ بِالاِنْقِباضِ وَ الاِنْبِساطِ شِمالُک َ وَ یَمینُکَ،
پس با بدن مجروح بر زمین سقوط کردى، درحالی که اسب‌ها تو را با سُم‌هاى خویش کوبیدند، و سرکشان با شمشیرهاى تیزِشان بر فرازت شدند، پیشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد، و دستانِ چپ و راستت به باز و بسته شدن در حرکت بود،
تُدیرُ طَرْفاً خَفِیّاً إِلى رَحْلِک َ وَ بَیْتِکَ، وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِکَ عَنْ وُلْدِک َ وَ أَهالیکَ،
پس گوشـه نظرى به جانب خِیام و حَرَمَت گرداندى، در حالی که از زنان و فرزندانت(روگردانده)به خویش مشـغول بودى،
وَ أَسْرَعَ فَرَسُکَ شارِداً، إِلى خِیامِک َ قاصِداً، مُحَمْحِماً باکِیاً،
اسبِ سوارى ات با حال نفرت شتافت، شیـهه کشان و گریـان، به جانبِ خیمه ها رو نمود،
فَلَمّا رَأَیْنَ النِّـسآءُ جَوادَکَ مَخْزِیّاً، وَ نَظَرْنَ سَرْجَکَ عَلَیْهِ مَلْوِیّاً، بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ، لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافِرات، وَ بِالْعَویلِ داعِیات، وَ بَعْدَالْعِزِّ مُذَلَّلات، وَ إِلى مَصْرَعِک َ مُبادِرات،
پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تیز پاى تو را خوار و زبون بدیدند، و زینِ تو را بر او واژگونه یافتند، از پسِ پرده‌ها(ىِ خیمه) خارج شدند، در حالی که گیسوان بر گونه‌ها پراکنده نمودند، بر صورت‌ها طپانچه مى زدند و نقاب ازچهره‌ها افکنده بودند، و به صداى بلند شیون می‌زدند، و از اوجِ عزّت به حضیض ذلّت درافتاده بودند، و به سوىِ قتلگاه تو مى‌شتافتند،
وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِکَ،
در همان حال شِمرِملعون برسینه مبارکت نشسته،
وَ مُولِـغٌ سَیْفَهُ عَلى نَحْرِکَ،
و شمشیر خویش را برگلـویت سیراب می‌نمود،
قابِضٌ عَلى شَیْبَتِک َ بِیَدِهِ،
بادستى مَحاسنِ شریفت را در مُشت می‌فِشرد،
ذابِـحٌ لَکَ بِمُهَنَّدِهِ،
(وبادست دیگر) با تیغِ آخته اش سر از بدنت جدا مى کرد،
قَدْ سَکَنَتْ حَوآسُّکَ،
تمامِ اعضا و حواسّت از حرکت ایستاد،
وَ خَفِیَتْ أَنْفاسُکَ،
نَفَس‌هاىِ مبارکت درسینه پنهان شد،
وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُکَ،
و سرِ مقدّست بر نیزه بالارفت،
وَ سُبِىَ أَهْلُک َ کَالْعَبیدِ،
اهل وعیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند،
وَ صُفِّدُوا فِى الْحَدیدِ، فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِیّاتِ، تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ، یُساقُونَ فِى الْبَراری وَالْفَلَواتِ، أَیْدیهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاعْناقِ، یُطافُ بِهِمْ فِى الاسْواقِ،
و در غُل و زنجیر آهنین بر فراز جهازِ شتران دربندشدند، گرماى (آفتابِ) نیمروز چهره‌هاشان مى‌سوزاند، در صحراها و بیابانها کشیده می‌شدند، دستانشان به گَردَن‌ها زنجیرشده، در میان بازارها گردانده می‌شدند،
فَالْوَیْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ،
اى واى براین سرکشان گناهکار!،
لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِک َ الاسْلامَ،
چه اینکه باکُشتنِ تواسلام را کُشتند،
وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ الصِّیامَ،
و نماز و روزه (خدا) را بدون یاور رها نمودند،
وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الاحْکامَ،
وسُنّتهاواحکام(دین) راازبین برده شکستند،
وَ هَدَمُوا قَواعِدَ الاْیمانِ،
و پایه هاىِ ایمان را منهدم نمودند،
وَ حَرَّفُوا ایاتِ الْقُرْءانِ،
و آیاتِ قرآن را تحریف کرده،
وَ هَمْلَجُوا فِى الْبَغْىِ وَالْعُدْوانِ،
در (وادىِ)جنایت وعداوت پیش تاختند،
لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِوَ الِهِ مَوْتُوراً،
براستى رسولِ خدا «که درودخدابراو وآل اوباد» (با شهادتِ تو) تنهاماند!(یامظلومواقع شد)،
وَ عادَ کِتابُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ مَهْجُوراً،
وکتاب خداوندِعزّوجلّ مَتروک گردید،
وَ غُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً،
وآنگاه که تومقهور و مغلوب گشتى، حقّ وحقیقت موردِخیانت واقع شد،
وَ فُقِدَ بِفَقْدِکَ التَّکْبیرُ وَالتَّهْلیلُ، وَالتَّحْریمُ وَالتَّحْلیلُ، وَالتَّنْزیلُ وَالتَّأْویلُ،
وبه فقدانِ توتکبیرِخداوکلمه توحید، حراموحلالِ دین، وتنزیل وتأویلِ قرآن جملگى ازبین رفت،
وَ ظَهَرَ بَعْدَکَ التَّغْییرُ وَالتَّبْدیلُ، وَ الاِْلْحادُ وَالتَّعْطیلُ، وَ الاَْهْوآءُ وَ الاَضالیلُ، وَ الْفِتَنُ وَ الاَباطیلُ،
و پس ازتو تغییروتبدیلِ (احکام)، کفرو اِلحاد وبى سرپرستىِ دین، هوىوهوس هاوگمراهیها، فتنه ها و باطلها جملگى (برصفحه روزگار) ظاهرشد،
فَقامَ ناعیکَ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّکَ الرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ، فَنَعاک َ إِلَیْهِ بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ، قآئِلا یا رَسُولَ اللهِ قُتِلَ سِبْطُکَ وَ فَتاکَ، وَ اسْتُبیحَ أَهْلُکَ وَ حِماکَ، وَ سُبِیَتْ بَعْدَکَ ذَراریکَ، وَ وَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِکَ وَ ذَویکَ،
پس پیکِ مرگ نزدِ قبرِجدّت رسول خدا «که رحمتِ بى پایانِ خداوندى براووآلِ اوباد» ایستاد، وبااشکِ ریزان خبرِمرگِ تورابه وى داد، و اینگونه گفت که: اى رسولِ خدا! دخترزاده جوانمردت شهید شد، خاندان وحَریمَت مُباح گردید، پس ازتو فرزندانت به اسیرى رفتند، و وقایع ناگوارى به عترت وخانواده ات واردشد،
فَانْزَعَجَ الرَّسُولُ، وَ بَکى قَلْبُهُ الْمَهُولُ، وَ عَزّاهُ بِکَ الْمَلآئِکَةُ وَ الاَنْبِیآءُ،
پس(از شنیدنِ این خبر) رسول خدا مضطرب وپریشان گردید، و قلبِ هراسناکَش بگریست، وفرشتگان وانبیاء (بخاطـر مصیبتِ تو) او را تسلـیت وتعـزیت گفـتند،
وَ فُجِعَتْ بِکَ اُمُّک َ الزَّهْرآءُ،
و مادرت زهـراء (ازانـدوهِ مصیبـتِ تو) دردنـاک شد،
وَ اخْتَلَفَتْ جُنُودُ الْمَلآئِکَةِ الْمُقَرَّبینَ،
و دستـه هاىِ ملائکه مقـرّبین در آمد و شد بودند،
تُعَزّی أَباکَ أَمیرَالْـمُـؤْمِنینَ،
پـدرت امیرمؤمنـان راتعزیت میگفتند،
وَ اُقیمَتْ لَکَ الْمَـاتِمُ فی أَعْلا عِلِّیّینَ،
مجالسِ ماتم وسوگوارى براىِ تو در اعلاعلیّین برپا شد،
وَ لَطَمَتْ عَلَیْک َ الْحُورُ الْعینُ،
و حورالعین به جهت تو به سر و صورت زدند،
وَ بَکَتِ السَّمآءُ وَ سُکّانُها، وَ الْجِنانُ وَ خُزّانُها، وَ الْهِضابُ وَ أَقْطارُها، وَ الْبِحارُ وَ حیتانُها، وَ مَکَّةُ وَ بُنْیانُها، وَ الْجِنانُ وَ وِلْدانُها، وَ الْبَیْتُ وَ الْمَقامُ، وَ الْمَشْعَرُ الْحَرامُ، وَ الْحِـلُّ وَ الاِحْرامُ،
(در عزاىِ تو) آسمان و ساکنانش، بهشت ها و نگـهبانانش، کوه‌ها و کوهپایه‌ها، دریاها و ماهیانش، شهر مکه و پایه‌هایش، فردوس‌ها و جوانانش، خانه کعبه و مقام ابراهیم، و مشعرالحرام، و حلّ و حَرَم جملـگى گریستند،
أَللّـهُمَّ فَبِحُرْمَةِ هذَا الْمَکانِ الْمُنیفِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد، وَاحْشُرْنی فی زُمْرَتِهِمْ، وَ أَدْخِلْنِى الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِمْ،
بار خدایا! به حُرمتِ این مکـانِ رفـیع، بر محمّد و آلِ او رحـمت فرست، و مرا در زمره آنان محـشور فرما، و به شفـاعت و وساطتِ آنها مرا داخلِ بهشت گردان،
أَللّهُمَّ إِنّی أَتَوَسَّلُ إِلَیْک َ یا أَسْرَعَ الْحاسِبینَ، وَ یاأَکْرَمَ الاَکْرَمینَ، وَ یاأَحْکَمَ الْحاکِمینَ، بِمُحَمَّد خاتمِ النَّبِیّینَ، رَسُولِک َ إِلَى الْعالَمینَ أَجْمَعینَ، وَ بِأَخیهِ وَابْنِ عَمِّهِ الاَنْزَعِ الْبَطینِ، الْعالِمِ الْمَکینِ، عَلِىّ أَمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَ بِفاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعـالَمینَ، وَ بِالْحَسَنِ الزَّکِىِّ عِصْمَةِ الْمُتَّقینَ، وَ بِأَبی عَبْدِاللهِ الْحُسَیْنِ أَکْرَمِ الْمُسْتَشْهَدینَ، وَ بِأَوْلادِهِ الْمَقْتُولینَ، وَ بِعِتْرَتِهِ الْمَظْلُومینَ، وَ بِعَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعابِدینَ، وَ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىّ قِبْلَةِ الاَوّابینَ، وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّد أَصْدَقِ الصّادِقینَ، وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَر مُظْهِرِ الْبَراهینِ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى ناصِرِ الدّینِ، وَ مُحَمَّد بْنِ عَلِىّ قُدْوَةِ الْمُهْتَدینَ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّد أَزْهَدِ الزّاهِدینَ، وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىّ وارِثِ الْمُسْتَخْلَفینَ، وَ الْحُجَّةِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعینَ، أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدوَالِ مُحَمَّدالصّادِقینَ الاَبَرّینَ، الِ طه وَ یس،
بار خدایا! من به تو توسّل مى جویم اى سریعـترینِ حسابگران، و اِى بخشـنده‌ترینِ کَـریمان، و اِى فرمانـرواى حـاکمان، به (حقِّ) محمّد آخرینِ پیامبران، و فرستاده تو به سوىِ تمامِ جهان‌ها، و به (حقِّ) برادرش و پسرعمویش آن بلند پیشانىِ میان‌پُر، آن دانشمندِ عالى‌مرتبه، یعنى علىّ فرمانـرواىِ مؤمنان، و به (حقِّ) فاطمه سـروَرِ بانوانِ جهانیان، و به (حقِّ) حسـنِ مجتـبى که پاک و مبرّا و پناهگـاه مُتّقین اسـت، و به (حقِّ) أبی عبدالله الحسین گـرامیترینِ شهداء، و به (حقِّ) فرزنـدانِ مقتولش، و خانـواده مظـلومش، و به (حقّ) على بن الحسـین زیورِ عابدان، و به محمّد بن علـى قبـله توبه کنندگان، و جعفر بن محمّد راستگـوترینِ صادقان، و موسى بن جعفر آشکار کننده دلائل و براهین، و على بن موسى یاورِ دین، و محمّد بن على اُسوه و الگوىِ هدایت شونـدگان، و على بن محمّد زاهـدترینِ پارسایان، و حسـن بن على وارثِ جانشینان، و حُجّتِ خدا بر تمامِ آفریدگان، اینکه درود فرستى بر محـمّد و آلِ او، آن راستـگویانِ نیـکوکار، هـمان آلِ طه و یس،
وَ أَنْ تَجْعَلَنی فِى الْقِیامَةِ مِنَ الاْمِنینَ الْمُطْمَئِنّینَ، الْفآئِزینَ الْفَرِحینَ الْمُسْتَبْشِرینَ،
و اینکه مرا در قیامت از کسانى قرار دهى که (از عذابِ تو) ایمن و با آرامشِ خاطر و رستگار و مسرور و بشارت یافـته اند ،
أَللّهُمَّ اکْتُبْنی فِى الْمُسْلِمینَ، وَ أَلْحِقْنی بِالصّالِحینَ،
بارخدایا! (نامِ) مـرا در زُمـره مسلـمین نگاشته ، و مرا به صالـحین ملـحق فرما ،
وَاجْعَلْ لی لِسانَ صِدْق فِى الاْخِرینَ، وَانْصُرْنی عَلَى الْباغینَ،وَاکْفِنی کَیْدَ الْحاسِدینَ، وَاصْرِفْ عَنّی مَکْرَ الْماکِرینَ، وَاقْبِضْ عَنّی أَیْدِىَ الظّالِمینَ، وَاجْمَعْ بَیْنی وَ بَیْنَ السّادَةِ الْمَیامینِ فی أَعْلا عِلِّیّینَ، مَعَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیّینَ وَالصِّدّیقینَ وَالشُّهَدآءِ وَالصّالِحینَ، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ،
و نامِ مرا بر زبان امت‌هاى آتیه نیکو قرار ده، و مـرا بر علـیه ظالمین یارى ده، و از مکرِ حسـودان حفـظ فرما، و (نیـز) حیله حیـله‌گران را از من برگـردان، و دست ستمـکاران را از مـن (دور) نگهدار، و بینِ من و آن سـرورانِ با میمنت در اعلا علیّین جمع بفرما، همراه باکسانیکه برآنها اِنعام فرمودى یعنى پیامبران، و راستگویانِ درعمل و گفتار و شهداء و نیکویان، به رحمتت اى مهربانترینِ مهربانان،
أَللّهُمَّ إِنّی اُقْسِمُ عَلَیْک َ بِنَبِیِّک َ الْمَعْصُومِ، وَ بِحُکْمِکَ الْمَحْتُومِ، وَنَهْیِک َ الْمَکْتُومِ، وَ بِهذَا الْقَبْرِ الْمَلْمُومِ، الْمُوَسَّدِ فی کَنَفِهِ الاِمامُ الْمَعْصُومُ، الْمَقْتُولُ الْـمَظْلُومُ، أَنْ تَکْشِفَ ما بی مِنَ الْغُمُومِ، وَ تَصْرِفَ عَنّی شَرَّ الْقَدَرِ الْمَحْتُومِ، وَ تُجیرَنی مِنَ النّارِ ذاتِ السَّمُومِ،
بارخدایا! تورا سوگند میدهم به حقّ پیامبرِ معصومت، و به حقّ حُکمِ حتمى و قطعى ات، و به حقّ نهىِ پنهانى ات، و بحقّ این آرامگاهى که (مردم از هرطرف به جهت زیارت) بر او گِرد مى آیند، واین امامِ معصومِ مقتولِ مظلوم در جانبِ آن تکیه زده، اینکه غم و غصّه ها را از من برطرف فرمائى، و شُرورِ قضا و قَدَرِ حتمى را از من برگردانى، و مرا از آتش(عذابت) که داراى بادهاى سوزان است پناه دهى (و نگاهدارى)،
أَللّــهُمَّ جَلِّلْنی بِنِعْمَتِکَ، وَ رَضِّنی بِقَسْمِکَ، وَ تَغَمَّدْنی بِجُودِک َ وَ کَرَمِکَ، وَ باعِدْنی مِنْ مَکْرِکَ وَ نِقْمَتِکَ،
بارخدایا! مرا با نعمت خود بپوشان (یا بزرگ گردان)، و به عطایاى خود راضى وخوشحال فرما، و به جود و کَرَمَت مرا بپوشان، و از مکر و انتقام خود دورَم ساز،
أَللّهُمَّ اعْصِمْنی مِنَ الزَّلَلِ، وَ سدِّدْنی فِى الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ، وَافْسَحْ لی فی مُدَّةِ الاَجَلِ، وَ أَعْفِنی مِنَ الاَوْجاعِ وَالْعِلَلِ، وَ بَلِّغْنی بِمَوالِىَّ وَ بِفَضْلِک َ أَفْضَلَ الاَمَلِ،
بارخدایا مرا از لغزش و خطا حفظ فرما، و در گفتار و کردار به راه صحیح هدایتم فرما، و در مدّت زندگى ام وسعت ده، و مرا از دردها و بیماریها عافیت بخش، ومرابه موالى و سرورانم برسان و به فضل(وکَرَمِ) خویش مرا به بالاترینِ آرزوها نائل فرما،
أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَاقْبَلْ تَوْبَتی، وَارْحَمْ عَبْرَتی، وَ أَقِلْنی عَثْرَتی، وَ نَفِّسْ کُرْبَتی، وَاغْفِرْلی خَطیئَتی، وَ أَصْلِـحْ لی فی ذُرِّیَّتی،
بارخدایا برمحمّد و آلِ او رحمت فرست و توبه مرا قبول فرما، و بر اشکِ چشمم ترحّم نما، و لغزش مرا چشم پوشى فرما، و حُزن واندوه مرا زائل کن، و گناهم را برمن ببخشاى، و خاندان و نسلِ مرا برایم اصلاح فرما،
أَللّـهُمَّ لاتَدَعْ لی فی هذَاالْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ، وَالْمَحَلِّ الْمُـکَرَّمِ ذَنْباً إِلاّ غَفَرْتَهُ، وَ لاعَیْباً إِلاّ سَتَرْتَهُ، وَ لاغَمّاً إِلاّ کَشَفْتَهُ، وَ لارِزْقاً إِلاّ بَسَطْتَهُ، وَ لاجاهاً إلاّ عَمَرْتَهُ، وَ لافَساداً إِلاّ أَصْلَحْتَهُ، وَ لاأَمَلا إِلاّ بَلَّغْتَهُ، وَ لادُعآءً إِلاّ أَجَبْتَهُ، وَ لامَضیقاً إِلاّ فَرَّجْتَهُ، وَ لاشَمْلا إِلاّ جَمَعْتَهُ، وَ لاأَمْراً إِلاّ أَتْمَمْتَهُ، وَ لامالا إِلاّ کَثَّرْتَهُ، وَ لاخُلْقاً إِلاّ حَسَّنْتَهُ، وَ لاإِنْفاقاً إِلاّ أَخْلَفْتَهُ، وَ لاحالا إِلاّ عَمَرْتَهُ، وَ لاحَسُوداً إِلاّ قَمَعْتَهُ، وَ لاعَدُوّاً إِلاّ أَرْدَیْتَهُ، وَ لاشَرّاً إِلاّ کَفَیْتَهُ، وَ لامَرَضاً إِلاّ شَفَیْتَهُ، وَ لابَعیداً إِلاّ أَدْنَیْتَهُ، وَ لاشَعَثاً إِلاّ لَمَمْتَهُ، وَ لا سُؤالا سُؤْلا إِلاّ أَعْطَیْتَهُ،
بارخدایا در این مشهدِ والامقام و در این محلّ گرامى، برایم وامَگُذار گناهى را مگرآنکه ببخشى، و نه عیبى را مگر آنکه مستورنمائى، و نه غم و غصّه اى را مگر برطرف فرمائى، و نه رزقى را مگر گسترش دهى، ونه قدر و منزلتى را مگر باقى بدارى، ونه فسادى را مگر اصـلاح فـرمائى، ونه آرزوئى را مگر نائل کنى، و نه دعائى را مگر اجابت فرمائى، ونه تنگنائى را مگر بگشائى، ونه امور مُتشتّتى را مگر جمع و برقرار نمائى، ونه امرى را مگر تمام فرمائى، ونه مالى را مگر فراوانى بخشى، ونه خُلق وصفتى را مگرنیکوگردانى، ونه انفاقى را مگر جایگزین فرمائى، ونه حالى را مگر آباد فرمائى، ونه حسودى را مگر ذلیل نمائى، ونه دشمنى را مگر هلاک گردانى، ونه شرّى را مگر منع فرمائى، ونه بیماریى رامگرشفابخشى، ونه(امرِ)دورى را مگر نزدیک فرمائى(ودردسترسم قراردهى)، ونه تفرّق واختلالى رامگرجمع (و اصلاح)نمائى، ونه خواهشى خواسته اى را مگر عطا فرمائى،
أَللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُک َ خَیْرَ الْعاجِلَةِ، وَ ثَوابَ الاْجِلَةِ، أَللّهُمَّ أَغْنِنی بِحَلالِک َ عَنِ الْحَرامِ، وَ بِفَضْلِک َ عَنْ جَمیعِ الاَنامِ، أَللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُکَ عِلْماً نافِعاً، وَ قَلْباً خاشِعاً، وَ یَقیناً شافِیاً، وَ عَمَلا زاکِیاً، وَ صَبْراً جَمیلا، وَ أَجْراً جَزیلا،
بارخدایا! من از تودرخواست میکنم خیرِ دنیا و ثوابِ آخرت را، بارخدایا! مرا به سبب حلالت از حرام مستغنى کن، وبه فضل و احسانـت از جمیع خلق بى نیاز فرما، بارخدایا! از تو درخواست میکنم دانشى مفید، قلبى خاشع، یقینى سلامت بخش، عملى صالح و پاک، صبرى زیبا، و اجرى عظیم را،
أَللّهُمَّ ارْزُقْنی شُکْرَ نِعْمَتِک َ عَلَىَّ، وَ زِدْ فی إِحْسانِک َ وَ کَرَمِکَ إِلَىَّ، وَاجْعَلْ قَوْلی فِى النّاسِ مَسْمُوعاً، وَ عَمَلی عِنْدَک َ مَرْفُوعاً، وَ أَثَری فِى الْخَیْراتِ مَتْبُوعاً، وَ عَدُوّی مَقْمُوعاً،
بارالها! شکر نعمتت برمن را روزیَم کن، و احسان و کَرَمَت برمن زیاد فرما، و گفته مرا درمیان مردم شنوده نما، و عمل مرا به نزد خویش بالا بَر، و سنّت باقیمانده مرا در امورِ خیر مورد پیروى قرار ده، و دشمنم را خوار و ذلیل گردان،
أَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّدالاَخْیارِ، فی اناءِ اللَّیْلِ وَ أَطْرافِ النَّهارِ، وَاکْفِنی شَرَّ الاَشْرارِ، وَ طَهِّرْنی مِنَ الــذُّنُوبِ وَ الاَوْزارِ، وَ أَجِرْنی مِنَ النّـارِ، وَ أَحِلَّنی دارَالْقَرارِ، وَ اغْفِرْلی وَ لِجَمیعِ إِخْوانی فیکَ وَ أَخَواتِىَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ، بِرَحْمَتِک َ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ
بارخدایا! بر محمّدوآلِ او که نیکانند، درتمامى لحظات شبانه روز رحمت فرست، و مرا از شرّ بَدان محفوظ بدار، و از (کثافاتِ) گناهان و سنگینىِ وِزر و وَبال پاک و مبرّا گردان، واز آتش (عذابت) پناهم ده، و در سراى جاوید واردفرما، و(گناهانِ) مرا و تمامى خواهران و برادران مؤمنِ مرا ببخشاى، به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان.
